Podczas prac nad prototypową Corollą AE86 H2 inżynierowie Toyoty bazowali na doświadczeniu zdobytym podczas konwersji nowych sportowych modeli GR Yaris i GR Corolla w auta wodorowe. Pomocne okazały się też dane zebrane podczas startów drugiego z wymienionych wcześniej modeli w japońskiej serii wyścigów długodystansowych Super Taikyu.
Kluczowym zagadnieniem okazało się dostosowanie do spalania wodoru klasycznego silnika 1,6 l 4A-GEU, seryjnie montowanego w AE86. W przeciwieństwie do samochodów elektrycznych na baterie czy ogniwa paliwowe, auta z silnikiem wodorowym mogą korzystać z komponentów napędów benzynowych.
Projektanci prototypowej Toyoty musieli się obejść bez wsparcia cyfrowego, bo nie mieli do dyspozycji modelu 3D. Silnik 4A-G powstał cztery dekady temu. Oznacza to, że dla młodego i średniego pokolenia inżynierów Toyoty był konstrukcją zupełnie nieznaną.
„Oryginalny silnik 4A-G trafił na rynek, gdy uczyłem się w szkole podstawowej. Zetknąłem się z wieloma rozwiązaniami, których wcześniej nie znałem. Udało nam się jednak je połączyć z zastosowaniem technologii silnika wodorowego, którą wypracowaliśmy dla nowoczesnych jednostek GR Yarisa H2 i GR Corolli H2” – powiedział Jun Miyagawa, inżynier specjalizujący się w bezemisyjnych napędach.